Dwa- relacja z Misjomanii

Mari

RELACJA Z „MISJOMANII”

22, 23 i 24 luty 2008 to dni, które, co prawda przeszły już do historii, ale które też na pewno zostaną w naszej- młodzieżowej :) pamięci. Jest tak za sprawą konferencji misyjnej o nazwie MISJOMANIA, która odbyła się już po raz kolejny we Wrocławiu. W tym roku i nasza młodzież postanowiła wybrać się do zboru Antiochia (bo tam odbywała się konferencja), aby posilić się Słowem, skorzystać z ciekawych warsztatów, odebrać zachętę do działania na froncie ewangelizacyjnym - nie tylko podczas wakacji, ale każdego dnia.
Już w piątek wieczorem mogliśmy wziąć udział w pięknym uwielbieniu
i wysłuchać usługi dotyczącej bezkompromisowej postawy. Rozważania te opierały się na historii Daniela i jego towarzyszy. Bohater ten już jako bardzo młody człowiek miał tak ukształtowany światopogląd, że nie poddał się działaniom, które miały na celu wchłonięcie go w pogańską kulturę Babilonu.
Kolejny dzień przyniósł kazanie inspirowane historią niewiasty cierpiącej na krwotok, dotyczące wiary i wytrwałości. Przyszedł również czas na warsztaty. Pierwszy omawiał skutki ewangelizacji, nie tylko te pozytywne, ale również negatywne (przekonaliśmy się jednak, że pozytywnych jest znacznie więcej); drugi natomiast poruszał wiele aspektów misji młodzieżowych- strategię działania, odpoczynek (bo jak się okazało, odpoczywać też trzeba :)).
Kulminacyjnym punktem konferencji był sobotni wieczór, podczas którego wysłuchaliśmy usługi zakończonej gorliwą modlitwą o polski naród i jego przebudzenie. Po raz kolejny mieliśmy możliwość wspólnie uklęknąć i bojować o zmiany oraz szczególne Boże działanie w naszym kraju.
Można także wspomnieć o fantastycznej, słonecznej pogodzie, jaka towarzyszyła nam w ciągu tych dni- to także nastroiło nas bardzo optymistycznie. Dzięki Bogu szczęśliwie wróciliśmy do domów, zachęceni do życia zgodnie z Bożym Słowem i dzielenia się Nim każdego dnia.

W dniach od 22 do 24 lutego (piątek-niedziela) byliśmy na Misjomanii we Wrocławiu. Hasłem zjazdu była "Inwazja Bożej Mocy". Całość prowadzili członkowie Duszpasterstwa Młodzieży i Generacji T- największej w Polsce grupy organizującej młodzieżowe misje.
Konferencję rozpoczęło uwielbianie i kazanie. Potem odbyła się wspólna kolacja, po której rozlokowano nas w salach, gdzie mieliśmy nocować. Pierwszy dzień minął wspaniale i już wtedy mogliśmy odczuć napływ mocy Bożej i Jego obecność.
W sobotę było jeszcze lepiej. Już na porannym nabo modliliśmy się o chrzest w Duchu Świętym. Potem odbyły się warsztaty n.t. misji. Każdy mógł odebrać coś dla siebie. Do tego zachwycająca frekwencja- drugiego dnia wieczorem zebrało się około 180 młodych ludzi, aby wielbić Pana. Odczuwaliśmy Jego obecność. Natomiast w niedzielę po nabożeństwie opuściliśmy Wrocław, pożegnawszy się uprzednio z nowymi przyjaciółmi. Do domów wróciliśmy w duchu radości i nadziei, wiedząc, że Bóg jest z nami i ma plan dla każdego.
Marcin

Misjomania we Wrocławiu pod wieloma względami codzienności szarości powszedniej stanowczo się przeciwstawiła:). Nieczęsto mamy okazję (a niestety, niestety...) spotkać się podczas trzydniowego ( a i trzynocnego po części;) ) uwielbiania Wszechmocnego i przygotowania do służby naszemu Bogu. A co ważne również, choć w stopniu zdecydowanie nierównym, w gronie tak niesamowitych ludzi:) Ludzi, których łączy coś znacznie więcej, niż przedział wiekowy, czy zwyczajna przyjaźń. Ludzi, których łączy jeden, najważniejszy przecież w życiu chrześcijanina CEL: Zdobywania świata dla Jezusa!
Nasza młodzież do przedsięwzięcia włączyła się licznie i z dumą mogła referować się nowopoznanemu liderowi okręgowemu Generacji-t jako najliczniejsza reprezentacja jednego zboru:) Tak, tak tak... „nowopoznanemu", bo też nowemu najzwyczajniej:). Zbyszka Zarożnego (poprzedniego lidera) żegnaliśmy owacjami na stojąco (i to, bynajmniej z grzeczności wyłącznie), prezentami i modlitwą (bo też misja jego, choć odleglejsza, póki co się nie kończy...). Nowego lidera natomiast- Adama Rakoczego- witaliśmy na razie bezprezentowo (nie wiadomo jeszcze na ile sobie zasłuży...;) ), za to z ekstremalną dawką modlitwy (to napewno przyda mu sie na "nowej (wyboistej) drodze życia").
Dla mnie najwspanialsze były kazania pełne Bożej mocy, pełne zapału postawy młodych misjonarzy i możliwość spotkania z dawno niewidzianymi przyjaciółmi. Misjomania po raz kolejny utwierdziła mnie też w przekonianiu, że Pan szykuje dla nas coś niesamowitego na najbliższe lata! Przebudzenie to sprawa Ducha, ale „ ... jak mają uwierzyć w tego, o którym nie słyszeli? Jak usłyszeć, jeśli nie ma tego, który zwiastuje?...". Mateusz w 9. rozdziale, 37-38 wersecie Ewangelii mówi, że Jezus „...rzekł uczniom swoim: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wyprawił robotników na żniwo swoje.". Tak... możemy długo modlić się, by Pan posłał swoich robotników! :"Tak, Panie! Poślij, proszę tego brata z lewej! Ten to się nadaje.../Przydałoby się leniowi trochę służby porządnej.../".
Zachęcam też do całościowego traktowania Biblii;) I w konsekwencji takowego jej użytkowania do przeczytania rozdziału 10. Ewangelii Mateusza, tuż pod zacytowanymi fragmentami:) Jezus nie tylko zachęca uczniów do modlitwy o żniwo. On osobiście ich wyprawia! Bracie i siostro, jako uczniowie Chrystusa mamy upodabniać się do Niego w każdej dziedzinie życia. Uczmy się od Niego konsekwencji słów, zawartych w czynach i chciejmy za Izajaszem odpowiedzieć na powołanie (które KAŻDEGO z nas dotyczy): "Oto jestem, Panie, poślij mnie!".
Eunika

foldare

Misjomania to były piękne, bogate dni!